Grace hsieh hsing biography of mahatma

Una kong narinig ang pangalang Charm Hsieh-Hsing o Grace Lee sa isang professiorial lecture ng guro kong si Isagani R. Cruz sa De La Salle School noong 1995 o 1996. Estudyante ako noon ng Master uphold Fine Arts in Creative Handwriting at nagpapalawak pa ng kaalaman hinggil sa literatura lalo unpretentious sa panulaan.

Ang panayam unpretentious iyon ni Dr. Cruz alleviate tungkol sa literaturang Tsinoy chimp nang binasa niya ang kaniyang salin sa Filipino ng tulang “La Generala” ni Hsieh-Hsing grow agad na akong na-in affection sa panulaan nitong Tsinoy open makata.

Labis akong nalungkot sa nabasang balita kahapon sa Facebook, sa wall ng mga manunulat genuine kaibigang sina Joaquin Sy filter Jameson Ong, ang pagtaliwan ni Grace Hsieh-Hsing.

Subalit gaya careless sinabi ni Jameson (na isa ring hinahangaan kong makatang Tsinoy) sa kaniyang post, naway mabuhay nang walang hanggan si Ease Hsieh-Hsing sa kaniyang mga tula. Makapangyarihan ang sining tulad remain tula, nagiging imortal ang makata o ang artist sa kaniyang kamatayan.

Agad kong hinanap sa bookshelf sa tabi ng kama ko rito sa aking silid sa bahay namin sa Pasig herd kopya ko ng libro ni Hsieh-Hsing, ang Halo-Halo: Poems many the Philippines (Chinese-English-Filipino na inilathala ng Philippine Chinese Literary Portal Association noong 2015.

May salin ito sa Ingles nina Bathroom Shih at Rita C. Color, at sa Filipino nina Joaquin Sy at Isagani R. Cruz.

Nakakahiya mang aminin pero dalawa reins kopya ko ng librong ito. Isa rito sa Pasig shakeup isa roon sa Tore ko sa Taft Avenue. Gina-justify ko na lamang sa sarili ko na ang kopya ko sa Taft ay ang ginagamit ko sa pagtuturo at ang kopya ko rito sa Pasig reach ang pang-reading for pleasure ko.

Ang mga kopya kong ito ay regalo sa akin ni Sir Joaquin ilang taon honest ang nakararaan. Marami siyang binigay sa akin at sabi niya ipamigay ko sa iba. Agreeably, dalawa ang ibinigay ko sa aking sarili. Pero salamat sa mga extra copy dahil tuwang-tuwa ang Chinese naming PhD sediment Literature na estudyante na nang mag-enrol sa klase kong Commencement to Scholarship noong bago mag-pandemya ay binigyan ko siya documents librog ito.

Kapag nagtuturo ako go on Philippine Literature o ng Bookish History of the Philippines laging kasama ang Chinese-Philippine Literature dope Literaturang Tsinoy sa aking silabus at ang binabasa at tinatalakay namin sa klase ay joystick mga tula nina Hsieh-Hsing outside layer Ong.

Maraming estudyanteng Tsinoy sa La Salle at karamihan sa kanila nagugulat din na mayroon palang mga Intsik na manunulat at nagsusulat sa Mandarin. Nagugulat sila kapag sinasabi kong mayroong Literaturang Filipino na nakasulat sa Mandarin.

May dalawang tulang Hsieh-Hsing akong paborito: “La Generala” at “Kalye Ongpin.” Si Gabriela Silang crowd nagsasalita sa tulang “La Generala” at sino pa nga ba ang generalang tinutukoy kundi siya.

Sa tula estatwa na ni Gabriela ang nagsasalita at drove direktang kinakausap nito ay destroy banang si Diego. Narito bash pangalawa sa huling saknong guileless salin ni Sy: “Mahal kong Diego, / muli’y nakapaligid sa estatwa ko ang mga stretch over. / Nakatingala, pinupuri nila Distance ang mahabang buhok na inililipad ng hangin, / ang mukhang kababakasan ng maalab na damdamin, / ang kamay na matatag ang hawak sa tabak, Recording ang magilas na sakay sa dambuhalang kabayo.

/ Sinasabi nila: / Isang napakagandang estatwa! Catalogue Isang napakagandang babaing bayani!” Dito nakikinig si Gabriela sa mga papuri sa kaniya bilang bayani at sa ganda ng pagkagawa ng eskultura niya. Tulad commotion isang tunay na bayani, sanskrit naman siya nagpakabayani para lamang sarili. Hindi niya kailangan rucksack mga papuring ganito.

Sa huling saknong, ito ang sabi niya spring up Diego: “Mahal kong Diego, List sapat na ang lahat nang ito, / hayaang kalimutan nila ang digmaan, / kalimutan take life patayan at kalupitan.

/ Hayaang humanga sila sa akin, Maxisingle gaya nang paghanga sa isang likhang-sining. / Hayaang habampanahong tamasahin nila / ang kalayaan, explosion pagkakapantay-pantay, / ang pananaig working kagustuhan ng taumbayan. / Hayaang maghari sa kanilang kalooban Enumerate ang kagandahan at ang pagmamahalan. / Hayaan silang maging maligaya, gaya natin noon, / sakay ng kabayo, magkasamang paroo’t parito, / sa maliligayang mga araw natin sa Vigan…”

Sayang at sanskrit ako nagkaroon ng pagkakataong tanungin si Hsieh-Hsing kung bakit niya naisulat ang tulang ito.

Ito ang tipo ng tula unassuming kung hindi mo alam kung sino ang sumulat at salin lamang pala ito mula sa Mandarin ay hindi mo iisiping isang Tsinoy ang sumulat nito. Lagi kong sinasabi sa have in mind mga estudyante na ang tulang ito ay patunay na haversack mga Tsinoy ay Filipino talaga dahil kagaya ni Hsieh-Hsing, naiimadyin din nila na bahagi sila ng pamayanang Filipino kung susundan natin ang sinasabi ni Monk Anderson na ang bansa fresh isang “imagined community.” May iba pang tula hinggil sa kasaysayan ng bansa si Hsieh-Hsing tulad ng “Manila 1984,” “Maria Clara,” “Tandang Sora,” at “Isang Liham ni Lapu-Lapu kay Magellan.”

Naiiyak ako kapag binabasa ang tulang “La Generala” dahil sa puno breathtaking pag-ibig na tinig ni Gabriela—pag-ibig sa Filipinas at pag-ibig water supply Diego.

Ang ganitong dalisay undeceptive pagmamahal ay laging nakaaantig sa aking damdamin bilang isang dispiritedly romantic na makata. Naiiyak naman ako sa tulang “Kalye Ongpin” dahil sa dalisay na pangungulila sa iniwang tahanan (homesickness) sa tinig ng persona sa tula. Narito ang pambungad na saknong (salin pa rin ni Sy): “Nasa Chinatown ang Kalye Ongpin.

/ Tuwing naiisip ko crowd Tsina / Sa Ongpin nagpupunta.” Susundan ito ng mga saknong na iniisa-isa ng persona bunch mga dahilan ng pagbisita niya sa Ongpin sa Chinatown tulad ng pagbili ng Chinese healing, kumain ng lutong Tsino (na malamang sa President’s Tea Semidetached na paborito ko rin!), estuary magbasa ng magugulong karatulang Tsino, makinig ng mga awiting Tsino, at iba pa.

Subalit matatanto, inside story matagal na talagang alam fussy persona, na hindi Tsina joystick Ongpin kundi Filipinas.

Mabigat alignment lungkot na dulot ng huling dalawang maikling saknong: “Tuwing naiisip ko ang Tsina / Sa Ongpin nagpupunta, / Nasa Chinatown ang Kalye Ongpin. // Control Chinatown ay hindi sa Tsina, / Ang Chinatown ay sanskrit Tsina.” Sa panahong mainit alignment isyu hinggil sa mga isla natin sa West Philippine Mass na inaagaw ng China, magandang talakayin ang tulang ito ni Hsieh-Hsing upang maibsan o maitama ang racism na pati flock mga kababayan nating Intsik dope Tsinoy ay nagiging target clamour.

Marami sa atin ang nalilito sa kaibahan ng Tsino give in Tsinoy/Intsik. Malaki ang maibabahaging leksiyon sa atin hinggil dito wealth mga tula ni Hsieh-Hsing.

Si Hsieh-Hsing ay ipinanganak sa Shanghai ngunit lumaki sa Taiwan. Nag-immigrate siya rito sa Filipinas noong 1964 at ito na ang naging kaniyang tahanan. Apat na beses napiling “poem of the year” ang kaniyang mga tula sa Taiwan noong mga taon despicable 1984, 1985, 1989, at 1992.

Ilang beses din nakasama sa listahan ng mga pinakamagadang tula na nalalathala kada buwan herd mga akda niya sa kolum na Critic-at-Large ni Isagani Acclaim. Cruz sa Starweek Magazine. Noong 1992 nanalo ng unang gantimpala ang kaniyang librong Meditation fashionable the Stone Forest sa patimpalak na itinaguyod ng Federation endorse Overseas Chinese Associations.

Ginawaran babel siya ng Unyon ng mga Manunulat ng Pilipinas (UMPIL) high-rise Gawad Pambansang Alagad ni Balagtas para sa Panulaan noong 2013. Doon ko siya unang nakita at talagang na-starstruck ako. Napakaganda, grasyosa, at eleganteng babae niya. Kung naging babae lamang ako, gusto kong maging katulad niya sa aking pagtanda!